Με ποιο τρόπο το διαδίκτυο άλλαξε τη ταυτότητα του κωμικού σήμερα;
Διαχρονικά, η έννοια της κωμωδίας στην Ελλάδα αποτελεί συνηθισμένη συνήθεια διασκέδασης. Από την αρχαιότητα έως και σήμερα, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του τρόπου που περνά καλά η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.
Πριν την εμφάνιση του ίντερνετ, η κωμωδία στην Ελλάδα παιζόταν κατά κύριο λόγο σε δύο χώρους. Στο θέατρο, μέσω παραστάσεων και επιθεωρήσεων. Και κατά δεύτερο λόγο στη τηλεόραση. Μάλιστα, όταν η ιδιωτική τηλεόραση γνώρισε τις πολύ καλές εποχές της, οι κωμικές τηλεοπτικές σειρές έβγαιναν… με το κιλό.
Μαζί τους, και μία σειρά κωμικών ηθοποιών που τους γνωρίσαμε, τους μάθαμε και τους λατρέψαμε μέσα από τις τηλεοπτικές αυτές σειρές. Ενώ παράλληλα, όπως είπαμε, υπήρχαν και τα διάφορα θεατρικά.
Σήμερα, με την είσοδο του διαδικτύου στη ζωή μας και στην διασκέδαση μας, η έννοια της κωμωδίας έχει διαφοροποιηθεί. Από τις πιο απλές μέχρι και τις πιο σημαντικές λεπτομέρειες. Το ίντερνετ, και συγκεκριμένα το YouTube άλλαξε άρδην τη κωμωδία όπως τη γνωρίζαμε σήμερα. Όπως επίσης και τον ρόλο του κωμικού.
Το ελληνικό κοινό γνώρισε έναν όρο που δεν του ήταν οικείως τα παλαιότερα χρόνια. Η έννοια του stand-up comedy ήρθε στην Ελλάδα κυρίως μέσω του διαδικτύου. Και από βιντεάκια των 5 λεπτών στο ίντερνετ, φτάσαμε στο σημείο των τρίωρων παραστάσεων, όπου δε μένει εισιτήριο ούτε για δείγμα.
Το stand-up comedy επί της ουσίας συντελείται από έναν κωμικό που βγαίνει στη σκηνή και δεν παίζει κάποιο ρόλο. Δεν εφαρμόζει δηλαδή κάποιο ‘’σκετς’’. Απλά αναλύει ορισμένα ζητήματα ποικίλης ύλης με τρόπο γλαφυρό και κωμικό. Δεν αλλάζει όνομα, δεν αλλάζει περσόνα, δεν προσποιείται κάποιον άλλον σε κάποιο άλλο χρονικό σημείο. Είναι ο εαυτός τους, που μαζί με την ικανότητα του χιούμορ του, αναλύει καταστάσεις μπροστά στο κοινό.
Αρκετά σημαντικό ρόλο στο stand-up comedy σήμερα, διαδραματίζει η έννοια του ‘’story-telling’’. Όπως αναφέραμε, το σύνηθες είναι ένα κωμικός να συζητά και να αναλύει επί της σκηνής μία σειρά από καταστάσεις και ζητήματα με τρόπο κωμικό. Σε πολλές περιπτώσεις όμως, πολλοί κωμικοί επιδιώκουν η συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από βιωματικές τους υποθέσεις, από ιστορίες δηλαδή της ζωής τους, τις οποίες διηγούνται στο κοινό με τρόπο κωμικό.
Βρισκόμαστε λοιπόν σήμερα σε μία κατάσταση τέτοια που πλέον όταν κάποιος αυτοπροσδιορίζεται ως κωμικός, δεν εννοεί πως παίζει σε κάποια κωμική τηλεοπτική σειρά, ούτε πως παίζει σε κάποια επιθεώρηση. Αλλά διαδραματίζει τον ίδιο του τον εαυτό, απλά περιγράφοντες με τρόπο γλαφυρό ιστορίες και καταστάσεις.
Μιλάμε επομένως για αλλαγή ταυτότητας ενός επαγγέλματος. Τι πρόσημο θα βάζαμε όμως μπροστά από την εξέλιξη αυτή;
Όπως σε κάθε περίπτωση στη ζωή, όλα είναι υποκειμενικά. Αυτό που είναι δεδομένο είναι πως η ‘’πίτα’’ του επαγγέλματος άνοιξε. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις τελειώσει δραματική σχολή, για να πάρεις πλέον τον τίτλο του κωμικού. Αυτό για όσους θέλουν να γίνουν κωμικοί, είναι θετικό, καθώς καθίσταται το έργο τους και η αποστολή τους περισσότερο εύκολη. Πλέον, αν κάποιος με 1-2 βίντεο στο YouTube διακρίνει πως έχει ένα κοινό που τον ακούει και του αρέσει, έχει βάλει ήδη τις βάσει.
Δε χρειάζεται να έχει άπειρες γνωριμίες, ή πολύ τύχη. Διότι κακά τα ψέματα, για να μπορέσει κάποιος κωμικός να βρει θέση στην ιδιωτική τηλεόραση του παρελθόντος, απαιτούνταν και χρειάζονταν πολλά.
Πλέον το διαδίκτυο, προσφέρει τη δυνατότητα στον οποιονδήποτε να δοκιμάσει τη τύχη του. Είναι αποτέλεσμα της αμεσότητας του, και των ίσων ευκαιριών που προσφέρει.
